Belfast Kennetha Branagha to emocjonalna mieszanka faktów i fikcji

Opisywany jako jego najbardziej osobisty projekt jak dotąd ,Belfastwidzi pisarza i reżysera Kennetha Branagha eksplorującego ulice Belfastu podczas szczytu The Troubles. Z udziałem Jamiego Dornana, Judi Dench, Colina Morgana i Jude Hill w swoim debiucie filmowym jako Buddy mówi się, że film jest pół-autobiograficzne kawałek kina z Branagh. Ale jestBelfastwłaściwie na podstawie życia reżysera?

Po części tak. Urodzony w 1960 roku i wychowany w Belfaście, Branagh ma silne wspomnienia z The Troubles – konfliktu w Irlandii Północnej, który rozpoczął się pod koniec lat 60. i zakończył się w 1998 roku zgodnie z Porozumieniem Wielkopiątkowym . To właśnie ten okres konfliktu – a konkretnie zamieszki, które wybuchły w pobliżu jego domu – spowodował… Rodzina Branagha wyprowadza się z Belfastu do Reading w Anglii, kiedy miał 10 lat.

Podczas blokady, Branagh przypomniał sobie swoje dzieciństwo dorastania w Belfaście – a konkretnie jednego gorącego letniego dnia w 1969 roku na północy Belfastu, który był dniem, w którym ulicę rozdarł tłum zamieszek i, jak wyjaśnił reżyser (poprzez ABC7 ), na zawsze zmienił bieg jego życia.

Brodawki narządów płciowych wciąż powracają

Jak niedawno powiedział Targowisko próżności , przeżywanie początku Kłopotów było momentem utraty niewinności i przedwczesnego końca jego dzieciństwa. To jest coś, co starałem się zrozumieć, gdy dorastałem, że to był moment, w którym świat próbował nalegać, abyś odłożyła dziecinne rzeczy i zażądał, abyś został wciągnięty w tę niebezpieczną dorosłość, podsumował.

To właśnie te myśli i to szczególne wspomnienie zainspirowało mnie do…Belfast, a także ciszę i introspekcję, które utknięcie w domu podczas blokady dało Branagh. [To] sprawiło, że chciałem zobaczyć, czy jest w tej historii coś, co mogłoby przemówić do większego świata.

Chociaż film nie jest bezpośrednią migawką życia Branagha jako dziecka, bohaterowie oparli się na jego rodzinie – w tym jego rodzicach, których grają Caitríona Balfe i Jamie Dornan, a także jego dziadkach, granych przez Ciarána Hindsa i Judi Legowisko.

I chociaż Buddy nie jest bezpośrednią kopią Branagha jako dziecko, reżyser filmuje go z perspektywy – i poziomu – którego byłby świadkiem jako młody chłopiec. Powiedział, że czułem się tak, jakby istniała swoboda, swoboda i pewna żartobliwość Washington Post .

Następnie wyjaśnił, że historia jest opowiedziana z punktu widzenia kogoś, kto nie rozumie niepokoju, który się wokół nich dzieje, ale wciąż musi go doświadczyć. Przypuszczam, że jako filmowiec próbowałem koncepcyjnie opowiedzieć historię tego, jak zwykli ludzie radzą sobie z niezwykłymi wydarzeniami, których niekoniecznie muszą – z pewnością 9-latek nie może tego zrozumieć.