Matrix dostaje dawkę własnego leku

Pieprzyć was oboje. Tak właśnie Lilly Wachowski odpowiedział kiedy w maju 2020 r. Elon Musk i Ivanka Trump publicznie związały się z przyjmowaniem czerwonej pigułki.

Dużo się wydarzyło od 1999 roku, kiedy Lilly i jej siostra Lana Wachowskie wydanyMacierz , wprowadzając pojęcie czerwonej pigułki do popularnego języka ojczystego. Film szybko stał się kulturowym fenomenem, wciągając widzów nieznośnie chłodną, ​​zieloną gotycką estetyką i przełomowym wykorzystaniem czas pocisku i tkwiąc w ich umysłach z jego filozoficznymi podtekstami. Ale jeśli cokolwiek się stanieMacierztak popularne i tak przekonujące, w jego sercu było przesłanie wzmocnienia:Wszyscy żyjemy w systemach kontroli i wyzysku. Systemy te wydają się tak niezniszczalne jak prawa fizyki, ale są tylko sprytnymi iluzjami – a jeśli uda nam się wykonać ciężką pracę polegającą na przebudzeniu, możemy stać się potężniejsi, niż kiedykolwiek sobie wyobrażaliśmy.

Macierznie wstydził się, do jakich systemów nawiązywał. Jego bohater, Neo ( Keanu Reeves ), zaczyna film w pożerającej duszę pracy w biurze korporacji. Złoczyńcy filmu przybierają postać agentów rządowych i każdego, kto został na napisy końcowe słyszał krzyki Rage Against the Machine o złu imperializmu i białej supremacji. Wielu widzów zdało sobie również sprawę – na wiele lat przed publicznym ujawnieniem się Wachowskich jako kobiety transpłciowe – że tematyka filmu silnie współbrzmiewała z nadzieją i lękiem, dysforią i euforią, buntem przeciwko płci przypisanej przy urodzeniu.

Dla milenialsów, którzy wkraczali w dorosłość w i tak już ponurym świecie,Macierzzaoferował pełną nadziei obietnicę: jeśli włożymy w to pracę, możemy uwolnić się z wielu różnych więzień i stać się bardziej prawdziwie sobą. Dlatego jest tak poruszający, że 22 lata później największy i najtrwalszy wkład filmu w język angielski – wyrażenie „zażywanie czerwonej pigułki” – stał się skrótem radykalnego antyfeminizmu i teorii spiskowej alternatywnej. Została odebrana tym, dla których i dla których została napisana.

Zmartwychwstania Matrix jest tutaj, aby to odzyskać.

Trinity (Carrie-Anne Moss) i Neo (Keanu Reeves) wMacierz.Ronald Siemoneit/Sygma/Sygma przez Getty Images

Jeśli nie widziałeś oryginalne filmy ,lub minęło trochę czasu, założenie brzmi mniej więcej tak. Świat, jaki znamy, jest ogromną symulacją rzeczywistości wirtualnej, stworzoną przez wrogie maszyny, aby uwięzić nasze umysły i pozyskiwać energię elektryczną z naszych ciał. Jednak w prawdziwym świecie na zewnątrz niewielka grupa ludzkich buntowników nadal włamuje się do symulacji, ryzykując życiem, aby dać nam wybór, aby się obudzić.

MacierzJasne jest, że budzenie się nie jest czymś, co należy lekceważyć. Film słynie z tego, że jego bohater, Neo, ma do wyboru dwie pigułki: niebieską, która utrzyma jego błogą ignorancję i pozwoli mu spać, lub czerwoną, która przebudzi go do nieprzyjemnych prawd z prawdziwego świata.

W Wywiad 2020 z Netflix Lilly Wachowski potwierdziła to, co niektórzy od dawna podejrzewali — że pisząc i reżyserującMacierz, ona i jej siostra Lana czerpały z doświadczeń zamkniętych wówczas kobiet transpłciowych. Metafora trans była wyraźniejsza we wcześniejszych wersjach scenariusza, w których postać o imieniu Switch została napisana jako kobieta w wirtualnym świecie, odzwierciedlając jej wewnętrzną tożsamość, pomimo posiadania bardziej męskiego ciała w fizycznej rzeczywistości. Wachowscy usunęli ten szczegół, aby film był bardziej przystępny dla wytwórni, ale pozostało wiele subtelniejszych. Wszyscy żyjący w Matrixie tak naprawdę nie żyją, ale odgrywają rolę, do której zostali zmuszeni — więc kiedy postacie uciekają, po raz pierwszy próbując wolności, wybierają dla siebie nowe imiona. Mimo to Neo spędza film na walce z agentami, którzy bezlitośnie nazywają go jego starym imieniem, panem Andersonem, jakby kpił z niego za myślenie, że kiedykolwiek mógłby być kimkolwiek innym lub kimkolwiek więcej. Żadna część filmu nie sprawia, że ​​transowe serca szybują w górę tak, jak wtedy, gdy nasz bohater, kilka sekund po przejechaniu przez pociąg metra, wyrywa się ze śmiercionośnego uścisku agenta Smitha z wyzywającą deklaracją: Nazywam się Neo. (Ten moment jest tym bardziej przejmujący w świetle Przemówienie Lany Wachowski na gali Human Rights Campaign w 2012 roku, podczas której ujawniła, że ​​jej dzieciństwo w bardzo nieprzyjaznym środowisku doprowadziło ją kiedyś do samobójstwa w pociągu metra.)

życie niewłaściwej dziewczyny

Neo (Keanu Reeves) i Agent Smith (Hugo Weaving) walczą wMacierz.Ronald Siemoneit/Sygma/Sygma przez Getty Images

OryginalnyMatrycajest pomnikiem tego, co się wtedy działo,zwłaszcza rozwój nowoczesnego internetu, który w 1999 roku dopiero zaczynał wywierać wpływ na społeczeństwo. Internetowe fora dyskusyjne i czaty umożliwiały osobom LGBTQIA+ łączenie się i wspieranie siebie nawzajem, bez względu na to, jak bardzo byli odizolowani geograficznie i jak wrogie było ich otoczenie. Zwłaszcza osobom transpłciowym, które w tamtym czasie prawie nie były widoczne w mediach, łatwo było pomyśleć, że nikt na całym świecie nie czuł się tak, jak my – i nagle stało się możliwe przeszukanie Yahoo lub Altavista. lub Lycos i dowiadujemy się, że miliony innych przechodziły przez te same rzeczy.

Ta inicjacja zawsze była mieczem obosiecznym. Tak jak internet pozwalał osobom queer i trans na znalezienie wsparcia i pokrewieństwa, pozwalał również osobom o skrajnych przekonaniach marginalnych (od działaczy antyszczepionkowych, przez teoretyków spiskowych po zagorzałe antyfeministki) na znalezienie podobnie myślących społeczności i dalszą radykalizację. W 2013 roku zjawisko to dało nam subreddit /r/TheRedPill: społeczność internetową stworzoną przez i dla radykalnie mizoginistycznych mężczyzn, aby potępić zło feminizmu i dzielić się wskazówkami, jak uwodzić kobiety za pomocą manipulacji psychologicznej. Dla nich podobna do Matrixa iluzja, w której wszyscy żyjemy, jest ideą równości płci – a rzeczywistość na zewnątrz to świat, który wymaga białych, heteroseksualnych, cisgenderowych mężczyzn, aby całkowicie zdominowali go, zarówno społecznie i politycznie, jak i seksualnie.

/r/TheRedPill w końcu stał się tak toksyczna, że ​​Reddit zamknął ją w 2018 roku, ale zanim to się stało, społeczność skupiła się na wsparciu Donalda Trumpa i QAnon, a fraza zażywania czerwonej pigułki została utrwalona w mowie potocznej jako deklaracja przejście na ideologię alt-right. Zamiast otwierać oczy, oznaczało to zanurzenie się w wymarzony świat teorii spiskowych, rasizmu i mizoginii. Symbol przebudzenia stał się antyprzebudzony.

Zmartwychwstania Matrixsprowadza widzów z powrotem do Matrixa po prawie dwóch dekadach.Warner Bros. Zdjęcia

który zabił Lilly Kane

Zmartwychwstania Matrixmoże podzielić krytyków i publiczność na pół.Jego fabuła jest luźniejsza i bardziej surrealistyczna niż jej poprzednicy, stawka nie jest tak wysoka, a sam jest głęboko świadomy. Kpi z samego siebie, nawiązując do tego, jak bezlitośnie Hollywood lobbowało Wachowskich, by nakręcili więcej filmów Matrix, bez względu na to, ile razy odmówili. Niemniej jednak,Zmartwychwstaniarysuje garść kluczowych swędzeń, których nie miała oryginalna trylogia. Daje Trinity (Carrie-Anne Moss), poprzednio drugą skrzypce po Neo, szansę na uratowanie dnia dzięki własnym supermocom. Wraca do momentu nieskończonej możliwości, która zakończyła pierwszy film, a Neo najwyraźniej podbił wszystko – uczucie, które zniknęło w kontynuacjach, kiedy Neo stanął w obliczu jeszcze potężniejszych wrogów i odkrył jeszcze bardziej niszczycielskie kłamstwa.

Zmartwychwstaniazagłębia się także w Matrix jako metaforę tożsamości, zwłaszcza tożsamości trans, głębiej niż miały szansę oryginalne filmy. Odnajduje Neo i Trinity z powrotem w Matrixie, ale tym razem nie tylko ich otoczenie jest fałszywe: są tak głęboko pochowani w fałszywych tożsamościach, że wszyscy widzą ich z twarzami, które nie są ich własnymi. Dla wielu osób transpłciowych w ukryciu jest to bardzo dojmujące doświadczenie — i podobnie jak zmiana płci zewnętrznej, ewentualny wybór Trinity i Neo, by opuścić Matrix, nie przychodzi tak szybko ani tak prosto, jak we wcześniejszych filmach. Zamiast tego podejmują trudne i niepewne podróże w celu uhonorowania tego, co od dawna znają w swoich wnętrznościach.Zmartwychwstaniapotrzebuje czasu, abyśmy mogli poczuć przeciąganie wojny między wrogim światem a nieuniknioną wewnętrzną prawdą.

Do tego czasu mogą odgrywać tę prawdę tylko na małe sposoby. Trinity pracuje na motocyklach. Neo tworzy popularną serię gier wideo, która opowiada historię Matrix bezpośrednio ludziom, którzy nadal w niej znajdują się — ale gra wcale nie budzi ich, ale ułatwia zarówno graczom, jak i samemu Neo, odrzucenie rzeczywistości jako iluzji. To właśnie robi Matrix, bohaterka Bugs (Jessica Henwick) ostrzega nas wZmartwychwstania: Broni przeciwko nam nawet nasze najskrytsze marzenia. Odzwierciedlając ją, nikczemny analityk (Neil Patrick Harris) wskazuje, że podczas gdy stary Matrix polegał na ignorancji swoich ofiar, nowy musi jedynie manipulować ich emocjami, aby utrzymać ich uwagę i kontrolę. Dopóki wszyscy w Matrixie są wiecznie wściekli na tego czy innego kozła ofiarnego, można ich nakłonić do uwierzenia w cokolwiek, bez względu na to, jak absurdalne. Przemówienie analityka – zwięzłe i elokwentne podsumowanie wszystkiego, co czerwona pigułka ma reprezentować w naszym świecie – jest wystarczająco głośne, by pozostawić rysy włoskowate na czwartej ścianie.

Pamiętając o tym,Zmartwychwstaniastawia to samo palące pytanie, co oryginalna trylogia: jak możemy mieć nadzieję na walkę z systemem, który może wypaczyć naszą percepcję, nasz język, a nawet tożsamość? Dla każdego, kto wyszedł zMacierzw 1999 roku czując nadzieję (i być może świeżo zainteresowaną modą gotycką, programowaniem lub sztukami walki), tylko po to, by przeżyć ostatnie dwie dekady, nawet pytanie może być przygnębiające.

Są chwile wZmartwychwstaniakiedy Neo zdaje sobie sprawę, że jego mesjańska walka o przyszłość ludzkości nie rozwiązała właściwie niczego. Matrix wciąż tam jest, pobierając energię elektryczną z nieświadomych ludzkich ciał, podczas gdy ludzie w prawdziwym świecie trzymają się jednej chronionej enklawy i żyją w strachu przed zagładą. Mimo to, przypominają mu rodacy, pewne rzeczy niezaprzeczalnie zmieniły się na lepsze. Ludzie i syntetyczne inteligencje zawarli sojusze, a nawet przyjaźnie, i zbudowali razem lepszą przyszłość, niż którakolwiek z nich mogłaby mieć w pojedynkę. Nawet sam Matrix jest jaśniejszym i bardziej kolorowym miejscem niż zielono zabarwione zaświaty widziane w oryginalnej trylogii. Tymczasem w naszym prawdziwym świecie walka o równość osób transpłciowych jest prawdopodobnie bardziej walką niż kiedykolwiek wcześniej — ale żyją dziś także ludzie, którzy nie byliby, gdyby nie niewiarygodne kroki w kierunku powszechnej akceptacji społecznej, jakie poczyniliśmy od czasów Wachowskich napisał i wyreżyserowałMacierzz wnętrza szafy.

Nie trać nadziei,Zmartwychwstaniawydaje się mówić. Nawet jeśli tyrańskie rządy maszyn nadal nie zostały obalone. Nawet jeśli iluzje wyewoluowały, by uwięzić nas jeszcze bardziej podstępnie niż wcześniej.

Obudź się dalej.