Łamacze

Cari Champion jest gotowy, aby stać się wrażliwym

W wieku 22 lat Cari Champion spakowała swoje ubrania do walizek, zapięła pasy do czarnego Nissana Altima i wyruszyła w pięciodniową podróż na wschód. Pochodzący z Los Angeles dostał pracę jako reporter na małym targowisku w Zachodniej Wirginii, prawie 2500 mil dalej. Niedawno zrobiła ukończył Uniwersytet Kalifornijski w Los Angeles (UCLA) i opuszczała swoje rodzinne miasto. Nie wiedziała, co jest w zanadrzu, ale wiedziała, że chce opowiadać historie.

Opisuje swój przyjazd do Wirginii Zachodniej jako podróż w czasie, czego przykładem jest sytuacja, w której lokalny polityk zapytał Championa, czy chce poznać swoją kolorową damę. Zachodnia Wirginia była dla mnie bardzo szokującym miejscem, mówi Champion, Bustle. Rozmowa nie była złośliwa. ... To nie było [po prostu] Los Angeles. W ciągu następnych 20-kilku lat, gdy Champion przemierzała amerykańskie rynki telewizyjne — od Zachodniej Wirginii, przez Georgię po Florydę — zauważyła trend: branża nadawcza nie opowiadała dobrze historii Czarnych. „Zawsze myślałem, że w telewizji pojawiły się obrazy czarnoskórych, które nie były uczciwe”, mówi Champion, który ma teraz 46 lat. Kiedyś widziałem te obrazy i mówiłem: „Cóż, to po prostu nie jest dokładne”.

Uprzedzenia rasowe w relacjach informacyjnych to od dawna problem. Badanie przeprowadzone przez Color of Change z 2017 r. wykazało, że media w całym kraju konsekwentnie nadreprezentowały rodziny czarnoskóre jako: biedny lub zaangażowany w działalność przestępczą , a sklepy w miastach z większością mniejszości historycznie miały przytłaczającą ilość białe laski .

oglądać 18+ filmów

Przez całą swoją karierę Champion pracowała nad rozwiązaniem tych problemów, ostatnio w ESPN, gdzie prowadziła duże programy, takie jak SportsCenter. W zeszłym roku opuściła sieć, by współorganizować niezakazany zakaz talk show z Jemele Hill, innym absolwentem ESPN, a w marcu uruchomił podcast, Naga z Cari Champion .Mówi, że wraca do swoich korzeni opowiadania historii, które wykraczają poza sport. Tutaj rozmawia z Bustle o radach, które kierowały jej podróżą przez kraj.

Jak zdecydowałeś, że chcesz żyć z ludźmi?

Zawsze chciałem być gawędziarzem, odkąd byłem małym dzieckiem. Widziałem Oprah w telewizji i powiedziałem: Właśnie to chcę zrobić.

Czego nauczyłeś się na początku swojej kariery, a czego nadal używasz?

Pomysł zainteresowania się czyimś pochodzeniem, miejscem, w którym dorastał, co doprowadziło go do dzisiaj, jakie kroki podjęli. Moja pierwsza praca była w Zachodniej Wirginii i zaczęłam od podstaw – kto, co, kiedy, gdzie i jak – i nigdy mnie to nie opuściło.

Jaka jest najbardziej satysfakcjonująca część Twojej pracy?

Dorastałem w Kalifornii, a obrazy czarnoskórych, które widziałem w telewizji, nie były sprawiedliwe. Były to bardzo ogólne, szerokie pociągnięcia czarnych ludzi popełniających przestępstwa. Pomyślałem sobie, że to niesprawiedliwe. Pamiętam, jak brałem udział w zajęciach z komunikacji w college'u, a jeden z moich profesorów powiedział: „Władza mediów jest niepodobna do żadnej innej rzeczy” [i] sugeruję, abyście potraktowali tę odpowiedzialność poważnie. Wiedziałam wtedy, że ważne jest dla mnie opowiadanie historii, które pomagają innym.

Opowiedz nam o jednym z największych wyzwań, które pokonałeś w swojej pracy.

Jest taki pomysł, że jeśli jesteś Czarny, możesz być tylko jedną rzeczą, a to po prostu nieprawda. Ludzie znają mnie w sporcie [reportażowanie], ale zawsze byłem reporterem generalnym. W rezultacie [w] tym podkaście,Nagi, widzisz, jak mówię o szalenie różnych rzeczach i jestem niezwykle wrażliwa.

Jaka jest najgorsza rada zawodowa, jaką otrzymałeś?

Najgorsza rada, jaką kiedykolwiek otrzymałam, pochodziła od dwóch różnych mężczyzn. Jeden powiedział mi, że moje paznokcie są zbyt jasne na telewizję, a drugi, że moje obcasy są za wysokie. To znaczy,daj spokój.

A najlepsze?

Najlepsza rada, jaką otrzymałam, pochodziła od mężczyzny, którego uważam za swojego mentora. Powiedział, Cari, wszystko, co musisz zrobić, to słuchać. To znak rozpoznawczy świetnego ankietera. I chociaż to [brzmi] prosto, to jest tak trudne do zrobienia.