Zagubiona córka jest w dużej mierze wierna powieści — z wyjątkiem końca

Po sukcesie HBOMój genialny przyjaciel, na ekran trafia kolejna praca Eleny Ferrante. Olivia Colman i Dakota Johnson występują w Maggie GyllenhaalZagubiona córka , adaptacja powieści Ferrante z 2006 roku. Chociaż fani książki z pewnością znajdują w nowym filmie wiele do pokochania, zawiera kilka kluczowych odchyleń od materiału źródłowego — zwłaszcza pod koniec. Główne spoilery dla Eleny FerranteZagubiona córkai film Maggie Gyllenhaal o tym samym tytule.

Zagubiona córkaskupia się na Leda, narratorce książki: kobiecie w średnim wieku, która zostaje sama na lato po tym, jak jej córki, Marta i Bianca, wyjeżdżają z Włoch, by zostać z ojcem w Kanadzie. Leda nie opłakuje jednak swojego świeżo opróżnionego gniazda. Zamiast tego planuje dla siebie samotne wakacje na plaży, gdzie poznaje Gino, przystojnego ratownika, wraz z młodą matką Niną i jej małą córeczką Eleną.

Na pierwszy rzut oka książka i film kończą się podobnie. Ale film Gyllenhaala pomija kluczową scenę z książki, która całkowicie zmienia interpretację zakończenia przez widzów.

Poniżej przeczytaj jakZagubiona córkazakończenie książki porównuje się do filmu.

JakZagubiona córkaKoniec książki?

Powieść Ferrante rozpoczyna się zasypianiem Ledy za kierownicą po tym, jak doświadczyła powracającego, palącego bólu w boku. Marzy o plaży, o spotkaniu z potencjalnie niebezpiecznym przypływem — oznaczonym dosłowną czerwoną flagą — i skonfliktowaniu się, czy powinna pozostać na suchym lądzie, czy brnąć do wody. Kiedy się budzi, Leda odkrywa, że ​​została przyjęta do szpitala po niewielkim wypadku samochodowym. Jedyny poważny uraz, mówi nam, był w lewym boku, niewytłumaczalna zmiana.

Leda dochodzi do siebie i przypomina sobie wydarzenia z letnich wakacji, które właśnie skończyły się przed jej wypadkiem. Wydaje się, że obserwowanie Niny, Eleny i ich krewnych nad morzem przywołało ponure wspomnienia, których Leda nie przetworzyła. Z tych wspomnień dowiadujemy się, że Leda miała nieszczęśliwe dzieciństwo – i nie była też szczęśliwa, że ​​jest matką. Z powieści:

Jako osoba dorosła starałam się pamiętać o nieszczęściu, że nie mogę poradzić sobie z włosami, twarzą, ciałem mojej matki. Więc kiedy Bianca była małym dzieckiem cierpliwie stałam się jej lalką.... Byłam bardzo zmęczona, pamiętam: Marta nie spała w nocy, tylko w dzień, a potem tylko trochę, a Bianca zawsze była przy mnie, pełen żądań... jeszcze bardziej komplikujących moją egzystencję. Jednak starałam się trzymać nerwy pod kontrolą, chciałam być dobrą matką. Leżałem na podłodze... a kiedy ciągnęła mnie za włosy, zacząłem i obudziłem się. Poczułem, że moje oczy łzawią z bólu.

Byłem tak samotny w tamtych latach. Nie mogłem się już uczyć, bawiłem się bez radości, moje ciało wydawało się nieożywione, bez pragnień. Kiedy Marta zaczęła wyć w drugim pokoju, było to prawie wyzwolenie. Wstałem, niegrzecznie przerywając grę Biance, ale czułem się niewinny, to nie ja zostawiałem córkę, to moje drugie dziecko odrywało mnie od pierwszego. Muszę iść do Marty, zaraz wracam, czekaj. Zaczęłaby płakać.

Kiedy Leda budzi się pewnego dnia, by znaleźć Ninę nad brzegiem, gorączkowo szukając Eleny, wpadają w nią dwa wspomnienia: jedno to zagubienie się jako dziecko, drugie szukanie młodej Bianki, podczas gdy Marta płakała w jej ramionach. Ja też płakałam, mówi, wspominając ostateczne wyzdrowienie Bianki, z radością, z ulgą, ale w międzyczasie również krzyczałam z wściekłości, jak moja matka, z powodu miażdżącego ciężaru odpowiedzialności, więzi, która dusi.

Leda w końcu odnajduje Elenę i zwraca ją Ninie, ale dziewczyna nie przestaje płakać — nie z powodu traumy po przejściu, ale dlatego, że zgubiła ukochaną lalkę, Nani, gdzieś na plaży. Dopiero gdy Leda pożegna się z wdzięczną Niną, dowiadujemy się prawdy: Leda też znalazła lalkę, ale postanowiła zabrać ją ze sobą do domu. Gofry zastanawiają się, czy oddać zabawkę prawowitemu właścicielowi, ale ostatecznie postanawia zatrzymać Nani.

W miarę upływu dni Leda coraz bardziej przekonuje się, że Nina jest młodszą wersją siebie: aspirującą młodą kobietą uwięzioną przez macierzyństwo i społeczne oczekiwania, jakie ono niesie. Kiedy dowiaduje się, że Nina ma romans z Gino — który chce mieć pozwolenie na korzystanie z wakacyjnego domu Ledy podczas ich spotkania — Leda prosi o rozmowę z Niną w cztery oczy.

czy jestem manipulowany

Kiedy odpowiedzi Niny potwierdzają jej podejrzenia, Leda oferuje jej pomoc w opuszczeniu męża i córki w Neapolu i kontynuowanie studiów w pobliżu domu Ledy we Florencji. Nina wydaje się podatna na ten pomysł, co skłania Ledę do pójścia o krok dalej i ujawnienia swojej roli w zniknięciu Nani.

Oburzona tą zdradą Nina wpada we wściekłość. Zasmucona jej odpowiedzią, Leda mówi jej, że wynajmuje ją na wakacje — Leda opuszcza brzeg. Nina wypada jak burza, ale najpierw dźga Ledę w bok szpilką do kapelusza — prezentem od samej Ledy. Zabiera ze sobą Nani i zostawia klucze.

Zraniony fizycznie i emocjonalnie Leda pakuje swoje rzeczy i zaczyna wracać do domu. Gdy odchodzi, odbiera telefon od swoich córek, które pytają, jak się miewa. Odpowiedź Ledy to ostatnia linijka powieści: nie żyję, ale nic mi nie jest.

Yannis Drakoulidis / Netflix

JakZagubiona córkaKoniec filmu?

Film Gyllenhaala otwiera wypadek samochodowy Ledy (Colmana). Jednak zamiast obudzić się w szpitalu, oszołomiona Leda schodzi na plażę. Podobnie jak książka, film opowiada historię Ledy w retrospekcjach po jej wypadku.

Wydarzenia z powieści rozgrywają się na ekranie w stosunkowo niezmienionej formie, z wyjątkiem kilku zanglicyzowanych nazwisk. Nina (Johnson) wciąż ma romans z ratownikiem (Paul Mescal), który w tej wersji nazywa się Will, i wciąż dźga Ledę szpilką do kapelusza.

Po dźgnięciu Leda wyjeżdża i rozbija swój samochód, tak jak w książce. Różni się to, co dzieje się później.

W powieści Ferrante Leda pozostaje nieprzytomna przez cały wypadek i budzi się dopiero w szpitalu. W wersji filmowej Leda, cała ubrana na biało, schodzi na plażę o własnych siłach. Tam odbiera telefon od swoich córek, gdy pojawiają się napisy.

Co powinieneś zrobić z różnicami?

Obie wersjeZagubiona córkapozostawić los Ledy do interpretacji. Czy naprawdę nie żyje — czy umiera — z powodu rany kłutej, która jest poważniejsza, niż początkowo sądziła? W książce Leda trafia do szpitala, ale później mówi córkom, że nie żyje. W filmie Leda nie idzie do szpitala (przynajmniej nie na ekranie), ale też nie mówi krytycznego zdania: nie żyję, ale nic mi nie jest.

dobre miejsce sezon 4 Netflix

Więc co tak naprawdę stało się z Ledą pod koniec?Zagubiona córka? Zarówno w powieści, jak iw filmie jesteś proszony o wyciągnięcie własnych wniosków.

Elena FerranteZagubiona córkajest już dostępny .Zagubiona córkafilm jest teraz w kinach i będzie streamuj na Netflix początek 31 grudnia.