Pod jej okiem

Mam worki pod oczami odkąd byłam nastolatką. Stałam wtedy przed lustrem z płynem do demakijażu i wacikiem, przekonana, że ​​wciąż trzeba zetrzeć jakiś cień w kolorze kohl. Nie było. To była tylko moja skóra.

Podczas gdy wielu - i mam na myśli,wiele— ludzie je komentowali, zwykle w stylu podkreślania, jak bardzo wyglądam na zmęczonego, najlepszy opis, jaki otrzymałem, pochodzi od mojej nauczycielki angielskiego z szóstej klasy. Powiedziała, że ​​są jak ciemne cienie. Może to był dziecięcy optymizm, ale do tego czasu wciąż wierzyłam, że może tylko ja je widziałam. Myliłem się.

moc flash cisco

Wtedy dwukrotnie biczowałem się za rzeczy, których w sobie nie lubiłem — raz za samo uczucie, którego żadna ilość drogeryjnej miłości własnej nie była w stanie stłumić, i ponownie za to, że mi się nie podobało, co wydawało się swego rodzaju zdrada. Mniej więcej w tym samym czasie zacząłem inwestować w Touche Eclat . YSL . Pomimo reklam Kate Moss i zapierających dech w piersiach artykułów w magazynach, kliknięcie-klik-klik zmieniło moje cienie z ciemnoszarego w metaliczne srebro. Może ulepszenie, ale nie warte 27 funtów ceny dla nastolatka bez pracy.

Następnie pojawił się podkład Luminous Silk Giorgio Armani, który wybrałem, ponieważ użyli go do stworzenia oszustwa idealna skóra bez makijażuOpactwo Downton . Ten bezwysiłkowy wygląd był wszystkim, do czego tak bardzo starała się moja 22-latka. Podkład działa znakomicie i nadal go noszę – choć nie dosłownie dzisiaj, ponieważ jesteśmy w globalnej pandemii. Makijaż jest teraz czymś, co noszę tylko wtedy, gdy widzę kogoś, z kim pracuję lub kogoś, kogo mi się podoba. Nie ma między nimi – i na szczęście nie nakładają się na siebie – więc moje cienie powracają z nawiązką, nie są już okruchami sadzy owiniętymi woskiem drogiej kremowej świecy.

Wtedy zapadła cisza, gdy oboje spojrzeliśmy na to, co powiedziała, zanim zdałem sobie sprawę, że to moja kwestia. O tak, powiedziałem, bo mam też dość kiepskie cienie pod oczami.

Kiedy kilka tygodni temu poszłam do lekarza na wizytę w sprawie nawracającej infekcji ucha, nawet nie myślałam o swojej twarzy, co jest swego rodzaju postępem. Po spojrzeniu w dół moich uszu i szturchnięciu nosa, lekarz powiedział mi, że jestem bardzo zatkany. Czy to jest dla ciebie normalne? – zapytała, zaglądając przez przezroczysty wizjer. Myślę, że tak – odpowiedziałem, zastanawiając się, czy przez cały ten czas oddychałem źle.

Lekarz powiedział mi, że podejrzewa, że ​​mam alergię. Wynikało to częściowo z zatłoczenia i dysfunkcja trąbki Eustachiusza — w końcu nie infekcja — ale było też coś innego. Coś, czego nie chciała powiedzieć na głos.

Tak zaczęła się dygresja na temat jej chłopaka, który miał alergie, których nie zidentyfikował, zanim zaczęli się spotykać. Jednym z jego objawów, powiedziała, wskazując na skórę pod własnymi oczami, patrząc o cal poniżej moich, były jego… ciemne cienie, jak świecące . Wtedy zapadła cisza, gdy oboje spojrzeliśmy na to, co powiedziała, zanim zdałem sobie sprawę, że to moja kwestia. O tak, powiedziałem, bo mam też dość kiepskie cienie pod oczami. Rozpromieniła się, a przynajmniej tak mi się wydaje. Nie widziałem z powodu jej maski.

czy jane austen kiedykolwiek wyszła za mąż

W drodze do domu próżność zaczęła do mnie szeptać przez odblokowane ucho. Może te dziwne łacińskie nalewki były moim wyjściem z cienia?

Wyszedłem z długą listą leków do kupienia, z których większość planowałem zignorować, ponieważ brytyjskie rodzicielstwo i całe życie opieki NHS zrodziło samosabotujące podejrzenie, że zażywam wszystko, co nieistotne. Ale w drodze do domu próżność zaczęła szeptać do mnie przez odblokowane ucho. Może te dziwne łacińskie nalewki były moim wyjściem z cienia?

Kiedy przybyłem do CVS, musiałem nacisnąć jeden z tych małych przycisków, w których sprzedawca otwiera zamknięte drzwi na twoje lekarstwa. Chciałem je odłożyć, kiedy zobaczyłem cenę, ale byłem zbyt zakłopotany. Zaciemniłem dokładną sumę, ale nazwijmy to 83 dolarami, a raczej 83,67 dolarami, ponieważ, jak się dowiedziałem, żadna suma w Ameryce nigdy nie jest okrągła. Zapłaciłam niechętnie, wkładając tabletki do torebki, żebym nie musiała na nie patrzeć. Według wspomnianych brytyjskich kodeksów wychowawczych frywolność finansowa jest chyba jedyną rzeczą gorszą od słabości konstytucyjnej.

jest tłusta skóra dobra

Kiedy wróciłem do domu, zacząłem łykać pigułki w wyznaczonym czasie i byłem zaskoczony, że się znalazłem, ośmielę się to powiedzieć, pełen nadziei? Nie chodziło mi o naprawę uszu ani przekrwienia — kiedy wróciłem do domu, wygooglowałem jakie są zatory? i szczerze mówiąc, nadal nie jestem pewien — chodziło tylko o moje oczy.

Nie potrzebuję tej konkretnej wady, aby zniknąć, aby czuć się dobrze ze sobą, ale zastrzegam sobie prawo do spróbowania.

W kilka dni w tym pierwszym tygodniu obudziłem się przekonany, że są lepsi i jaką radość odczuwałem! Ale następnego dnia budziłem się rozczarowany, przekonany, że wracają tam, gdzie zaczęli. Z jednej strony i tak mnie to nie obchodzi. Tak właśnie jest, a w wieku 32 lat o wiele lepiej akceptuję siebie takim, jakim jestem, niż kiedykolwiek wcześniej. Ale podróż tam nie była liniowa, a cel z pewnością nie jest czarno-biały.

Kilka lat temu prawdopodobnie powiedziałbym ci, że akceptacja swoich wad to przedsięwzięcie typu „wszystko albo nic”, ale zamknięcie na rok w jednopokojowym mieszkaniu tysiące mil od domu pomogło mi uświadomić sobie, że kochanie wszystkiego sam jesteś głupcem. Myślę, że zrobił to sam czas. Nie miałem wyboru, musiałem się tym zająć, bo inaczej by się potoczyłobardzociemno, bardzo szybko. Ale cały ten czas przyniósł ze sobą coś jeszcze. Czas na nowe projekty, nowe hobby, nowe książki, nowe serum. Wiedziałem, że moje koszyki nie przerobią mnie od nowa, ale to nie miało znaczenia. Próby same w sobie przyniosły radość.

Nie potrzebuję tej konkretnej wady, aby zniknąć, aby czuć się dobrze ze sobą, ale zastrzegam sobie prawo do spróbowania. To ciepło głupiej nadziei, które lubię najbardziej, i bez względu na mój wiek, jest to haj, którego będę się trzymać tak długo, jak będę mógł.