Ważenie pamiętnika Bridget Jones 20 lat później

Dwadzieścia lat temu dwa filmy zostały wydane w odstępach kilku miesięcy, oba zawierają niemal identyczne sekwencje, w których bohaterka filmu przebiera się za króliczka Playboya, aby wziąć udział w imprezie kostiumowej tylko po to, by przybyć i odkryć — horror horrorów! — w końcu to nie była impreza kostiumowa.

Dwa filmy, o których mówię, to oczywiście Dziennik Bridget Jones oraz Legalna blondynka , dwa arcydzieła rom-com z początku lat 00 które mają więcej wspólnego niż tylko dwie iteracje tej samej upokarzającej sceny z królikiem Playboya. Oboje skupiają się na kobiecie, która musi podjąć decyzję o odrzuceniu złego mężczyzny, nawet jeśli był kiedyś obiektem jej pragnień. Obie bohaterki podejmują decyzję poprzez pełen energii montaż, aby poświęcić się budowaniu nowej kariery, a obie bohaterki stają w obliczu strasznego momentu, kiedy dowiadują się publicznie, że chłopak, którego kochają, jest zaręczony z kimś innym. Obie blondynki mają dziko wspierające się grupy przyjaciół i chociaż Elle Woods ma więcej pewności siebie niż biedna Bridget, obie są niedoceniane i zdeterminowane, by udowodnić, że ich przeciwnicy się mylą.

Ale jest jedna kluczowa różnica, przynajmniej jeśli chodzi o ich spuściznę i otaczający ich dyskurs: dostępność ich feminizmu.

iżyczenie Mogłam być Elle Woods, ale spędziłam większość mojego młodego dorosłego życia jako, no cóż, Bridget Jones.

Łatwo wytłumaczyć dlaczegoLegalna blondynkajest niedocenianym tekstem feministycznym — mniejszy film mógłby zamienić kobiecość Elle lub zainteresowanie modą w puentę; zamiast tego Elle słynie z bycia mądrąoraz piękna i wygrywa, odrzucając stereotypowo męskie cechy rywalizacji i agresji na rzecz komunikacji, zaufania i budowania wspólnoty.

AleBridget Jones, dowiedziałam się podczas rozmów z przyjaciółmi i znajomymi, jest trochę, no cóż, bardziej kłująca . Osobiście jest to jedna z moich ulubionych komedii romantycznych, która jest brutalna i czarna jak smoła w swoim humorze, a jednocześnie zapewnia poczucie dobrego samopoczucia, jakie powinna mieć każda dobra komedia romantyczna, ale rozumiem, dlaczego niektórzy mogą nie uważać jej za feministyczną. W końcu jej bohaterka ma obsesję na punkcie utraty wagi i znalezienia męża, dwóch najbardziej stereotypowych kamieni młyńskich współczesnej kobiecości. Co gorsza, znikomy przyrost masy ciała Renee Zellweger – od aktora z Hollywood po normalna ludzka kobieta - zostać główna historia w cyklu wiadomości .

Uch. Och.Kolczasty.

W porównaniu do Elle Woods, Bridgetjest kolczasty. Jest okrutniejsza niż Elle Woods, zarówno dla siebie, jak i dla innych, a ta nienawiść do samego siebie przejawia się w aktywnie niezdrowych decyzjach. Ale jest także bohaterką, która przypomina mi mnie, a przynajmniej wersję mnie, którą byłam w mojej przeszłości. iżyczenie Mogłam być Elle Woods, dziewczyną, która zawsze wyglądała idealnie i wiedziała o tym, ale wciąż traktowała wszystkich wokół z życzliwością i akceptacją, która na każdym kroku nawiązywała bliskie przyjaźnie i widziała siebie jako zdolną do wszystkiego. Spędziłem większość mojego młodego dorosłego życia jako, no cóż, Bridget Jones: pożądając niewłaściwych mężczyzn, a następnie zakochując się w nich, od czasu do czasu wyglądając jak idiota w swojej pracy, fantazjując o życiu, w którym ważyłem 20 funtów mniej, a jednocześnie używanie pół litra lodów, aby uśmierzyć upokarzającą mękę bycia osobą.

adelaide kane toby regbo

Widzenie kogoś niedoskonałego, ale wciąż zdolnego się podnieść, było dla mnie zawsze tak samo inspirujące, jak zwycięstwo Elle Woods na sali sądowej pod koniecLegalna blondynka .

Żyjemy w patriarchalnym świecie, w którym kobietysą powiedziano, że ich waga odzwierciedla coś w ich osobowości, a brak romantycznego partnera zamieni cię w starą pannę. To są rzeczywiste obawy i obawy, z którymi borykają się kobiety w prawdziwym świecie. Czy zatem film jest antyfeministyczny, bo dokładnie oddaje istniejącą seksistowską rzeczywistość? (Warto też nad tym zastanowićBridget Jonesjest jednym z nielicznych największych hitów franczyzowych ostatnich dwóch dekad wyreżyserowanych przez kobietę, Sharon Maguire .)

Twierdzę, że rdzeńBridget JonesBridget jest w stanie dokonać samorealizacji i zdecydować, że chce podejmować lepsze decyzje dla siebie, na własnych warunkach – wzmocnić się w nowej karierze, wspierać ojca, nawiązać więź z przyjaciółmi – ​​i dopiero wtedy robi zakochaj się w mężczyźnie, który ją lubi... dokładnie taką, jaka jest.

Widzenie kogoś niedoskonałego, ale wciąż zdolnego się podnieść, było dla mnie zawsze tak samo inspirujące, jak zwycięstwo Elle Woods na sali sądowej pod koniecLegalna blondynka .Jako przesłanie feministyczne jest trochę jak sama Bridget: mniej lśniąca, bardziej niechlujna, ale równie urocza.

Dana Schwartz jest autorką książek, filmów i programów telewizyjnych, w tym nadchodzącego serialu Marvela She-Hulk dla Disney+. Jest gospodarzem podcastu historycznego Noble Blood. Jej następna powieść, ANATOMY: A LOVE STORY, ukaże się w lutym 2022 roku.