Tak to jest umawiać się ze znanym artystą

Ludzie wyżu demograficznego samodzielnie utrzymują przemysł księgarski z czasów II wojny światowej. Ciotki naszego narodu nie mają dość prawdziwej zbrodni. I ja? Wydaje mi się, że nie mogę przestać kupować książek napisanych przez żony, dziewczyny i jednonocnych przygód znanych artystów.

Jako kobieta i artystka (autorka komedii), która czasami była bardzo zainteresowana umawianiem się z innym artystą, uważam te kobiety za fascynujące. Byli obecni podczas ruchów artystycznych, ale mimo że sami byli twórcami, nigdy nie wpuszczono ich w pełni do środka ze względu na małą przeszkodę zwaną głęboko patriarchalną strukturą społeczeństwa. Po raz pierwszy przyciągnęły mnie ich książki, ponieważ zastanawiałam się, gdzie są wszystkie kobiety w ruchu Beat i co zrobić z faktem, że Picasso był koszmarem dla kobiet, a nie ufałem, że mężczyzna odpowie na żadne z pytań. Ale szukałem także ich książek, ponieważ jestem osobą, która uważa, że ​​każda historia, w której dwoje ludzi całuje się, zasługuje na nagrodę Pulitzera, a mnie też interesował romans tego wszystkiego. Picasso malowanyGuernica, jasne, ale czy był dobry we flirtowaniu? Czy Hemingway był taktowny? Czy Mick Jagger był dobry w łóżku, czy cała zachodnia kultura opierała się na kłamstwach?

Wyciągnąłem więc ze swoich półek kolekcję książek drugoplanowych postaci z życia męskich artystów: od groupie, która spędziła ułamek jednej nocy symulując fellatio na butelce piwa, by zwabić Kid Rocka (historia przeklęta do czeluści piekła, jeszcze nie odkryte) do malarki, która dzięki nadludzkiej sile emocjonalnej była z Picassem przez 10 lat i wyszła na jaw z nienaruszoną osobowością. Czytając te książki, bardzo doceniłam Françoise Gilot, zwątpiłam w moje dawne pragnienie umawiania się z innym artystą i odkryłam, że jeśli myślisz, że Hemingway jest problematyczny, poczekaj, aż usłyszysz o Marcie Gellhorn.

Życie z Picasso autorstwa Françoise Gilot

Minęło dużo czasu, odkąd moje uznanie dla pracy Picassa nie było komplikowane przez moje rozumienie jego życia osobistego. Od lat na podstawą jego okropnego traktowania kobiet , moja mama odmówiła nawetPopatrzna obrazach Picassa. I to było wcześniejNanette! Ale przed przeczytaniemŻycie z Picasso, nie wiedziałem nic konkretnie o Gilot. Po przeczytaniu wszystko, co mogę powiedzieć, to: ul Gilot, zmontuj.

Gilot był z Picassem przez 10 lat i miał z nim dwoje dzieci. Ich związek był najbardziej stabilny, długotrwały i twórczy ze wszystkich czytanych przeze mnie książek. Kiedy Picasso jest najbardziej stabilnym partnerem, dzięki temu wiesz, że poprzeczka dla mężczyzn jest tak niska, że ​​znajduje się w jądrze Ziemi, topniejąc.

Na początku romansu Picasso wypada całkiem nieźle, konsekwentnie popełniając jedne z najbardziej niezdecydowanych flirtów, o jakich kiedykolwiek słyszałem: przedstawia się Gilot, przynosząc miskę wiśni na jej stolik w restauracji. Innego dnia zmysłowo sprawdza jej głowę pod kątem wszy; później wysyła jej najbrzydsze kwiaty, jakie może znaleźć, żeby ją rozśmieszyć. Zachęca także Gilot, która była poważną i odnoszącą sukcesy artystką, zanim poznała Picassa. Dyskutują o sztuce, a on proponuje jej tematy do studiowania. Jeśli po prostu musisz być 21-letnią kobietą spotykającą się z 62-letnim mężczyzną znanym na całym świecie z tworzenia tego samego rodzaju sztuki, jaki chcesz zrobić – wydaje się to idealnym sposobem na zrobienie tego.

To, że Gilot miała płonący ogień własnej sztuki, było siłą stabilizującą w jej związku, ponieważ nigdy nie potrzebowała go do uprawomocnienia lub nadania sensu swojemu życiu. Dzięki Bogu, bo i jej nigdy by nie zaproponował. Jako partner był manipulujący i okrutny, udowadniając, że moja mama przez cały czas miała rację. Spalił Gilot papierosem, tak się wściekł, że wrzucił talerz do oceanu i obmyślał wszelkiego rodzaju testy lojalności. Czytanie o jego zachowaniu bywało przygnębiające – nienawidziłem widzieć kobiety, która wydawała się tak uprzejma i potężna, by to znosić – a czasami nieprzyjemnie się z nią utożsamiać. (Nie zawsze starałem się, aby to zadziałało z mężczyzną, który jest wyraźnie psychopatą.) Ostatecznie Gilot postanawia go opuścić, czyniąc ją jedyną kobietą, która kiedykolwiek opuściła Picassa. Możliwe, że to jest złe, ale jeśli podążymy tą logiką do końca, pozostaniemy z tym, że jedynym sposobem na godność w prostym związku jest nie być w nim.

APEL TEJ KSIĄŻKI: Inspirujący tekst dla fajnych kobiet, które spotykają się głównie z psychopatami.

„Życie z Picassem” Françoise Gilot Amazon 16 złZobacz na Amazonie

Spędźmy razem noc: sekrety rockowych muz i supergrup za kulisami autorstwa Pameli Des Barres

Spędźmy razem nocto zbiór wywiadów znanych groupie Pameli Des Barres z innymi groupies. Jako taka jest najmniej spójną książką na tej liście. Dziki wachlarz doświadczeń i tonów jest widoczny od samego początku książki, która zaczyna się od około miliona epigrafów cytujących wszystkich od Voltaire'a do Ashlee Simpson.

Des Barres postrzegał seks z muzykami jako piękną, wzajemną wymianę: muzycy dali jej muzykę, a ona odwzajemniała miłość. Seks jest celebrowany wSpędźmy razem nocw pewnym sensie nie ma go w żadnej z innych książek na tej liście. Do tego dochodzi szczera ocena męskiej wydajności… i wyposażenia. Jeden rozdział zawiera nawet zdjęcie penisa muzyka. Mam co do tego dwa zdania: moja polityka nie obejmuje kobiet odtwarzających szkodliwe nawyki mężczyzn, na przykład sposób, w jaki zamieniają kobiety w obiekty seksualne. Ale z drugiej strony tojestjakoś uczłowieczającą wiedzieć, że Mick Jagger dał głowę. Albo nadał nowe znaczenie daniu głowy, jak to opisuje Des Barres. (Zwłaszcza, że ​​fakt, że Mick Jagger dał głowę, jest prawdopodobnie podstawą wizerunku publicznego Harry'ego Stylesa.)

Jednak inne kobiety w tej książce postrzegały seks jako bardziej konieczne ustępstwo, aby uzyskać dostęp do świata rocka. Musiałam zrobić to, co musiałam zrobić, żeby spędzać wolny czas, bo tak bardzo kochałam muzykę, mówi Dee Dee Keel. W miarę upływu czasu książka staje się coraz bardziej przygnębiająca, nie tylko dlatego, że zespoły stają się coraz gorsze (jak bycie groupie może być o muzyce, kiedy muzyka jest autorstwa Kid Rocka?!), ale dlatego, że kobiety coraz częściej mówią, że śpią z rockiem gwiazdy, ponieważ był to jedyny sposób, w jaki poczuli się wyjątkowo.

idealne grupy acapella

Na każdą beztroską zabawę jest historia o traumie, wykorzystywaniu seksualnym i gwałcie, których doświadczyły przed i w czasie, gdy kobiety były groupies. Wiele kobiet wspomina kontakty seksualne – w rzeczywistości ustawowy gwałt – z wciąż sławnymi, nieodwołowanymi mężczyznami. Kiedy czytałam te historie, które wydawały się opisywać rzeczywiste zbrodnie, zastanawiałam się, czy te kobiety opisałyby teraz swoje doświadczenia inaczej niż wtedy, gdy ukazała się książka w 2008 roku. Okazuje się, że: przynajmniej jedna z kobiet od tego czasu pozwał jednego z muzyków za nadużycia seksualne .

ODWOŁANIE TEJ KSIĄŻKI: 50% zabawnych, seksownych historii, 50% nauki, którzy z twoich ulubionych byli rzekomo pedofilami.

„Let’s Spend The Night Together: Backstage Secrets Of Rock Muses And Supergroupies” autorstwa Pameli des Barres Amazon 86 złZobacz na Amazonie

Podróżuje ze sobą i z innymi autorstwa Marthy Gellhorn

Przed złożeniem zamówieniaPodróżuje ze sobą i z innymi, zakres mojej wiedzy na temat Marthy Gellhorn polegał na tym, że była reporterką wojenną, jedną z żon Hemingwaya i kiedyś grała Nicole Kidman . Biorąc pod uwagę ostatnie role Kidman, podejrzewałem, że to uczyniło z Gellhorna skomplikowaną, być może nielubianą białą kobietę, która prawdopodobnie była mordercą. (Ona nie była morderczynią.) Zastanawiałem się, jaka kobieta poślubi Hemingwaya, mężczyznę, który… strzelali do lwów dla zabawy , który przebiegł przez żony , który mógł wiarygodnie twierdzić, że kiedyś upił się z niedźwiedziem . A jaką książkę by napisała — o nim io sobie?

Gellhorn miała skomplikowany związek z faktem sławy Hemingwaya i nie chciała, aby jej związek z nim był pierwszą rzeczą, jaką ludzie o niej pamiętali, przyćmiewając jej własną pracę i pisanie. (I rzeczywiście, pamiętano, że wyszła za mąż za mężczyznę, który… kiedyś strzelił kurczaka, ponieważ był tak zazdrosny o historię napisaną przez J.D. Salingera ? Umartwienie!) Nic więc dziwnego, żePodróżuje ze sobą i z innyminie dotyczy wyraźnie relacji Gellhorna z Hemingwayem. Zamiast tego jest to książka podróżnicza o najgorszych podróżach, na jakich Gellhorn kiedykolwiek był, w tym z Hemingwayem. Tak bardzo odmawia poddania się jego narracji, że nigdy nie wymienia go w książce, zamiast tego nazywa go Niechętnym Towarzyszem. Rozumiem: wystarczająco trudno jest usiąść i napisać książkę o czymś, co lubisz, nie mówiąc już o byłym mężu.

Niemniej jednak jej relacja z ich podróży do Chin w 1941 roku daje nam wgląd w ich dynamikę oraz w Hemingwaya jako człowieka i celebrytę. Zarówno Hemingway, jak i Gellhorn graniczy z mizantropijnością, ale od czasu do czasu Hemingway robi coś prawie słodkiego, na przykład pije grupę oficerów wojskowych pod stołem, żeby Gellhorn nie musiał. Ale z założenia ta książka mówi nam znacznie więcej o Gellhorn jako człowieku i pisarzu. Niestety jest do bani jak obie!

Martha Gellhorn, jak dowiedziałem się z jej książki, była rasistką. Kronikuje swoje podróże do Chin, Karaibów i Afryki, a także pisze o ludziach kolorowych, używając obelg i stereotypów. Byłem zszokowany, ponieważ chociaż nie wiedziałem prawie nic o Gellhorn, była rasistką do tego stopnia, że ​​myślałem, że na pewno będzie to jedna z rzeczy, które o niej wiedziałem. Zamiast tego wszystko to zostało przeoczone w służbie narracji Gellhorn jako feministycznej bohaterki.

poczuj się lepiej ze sobą

Po przeczytaniu tej książki moje pierwsze skojarzenie z Gellhornem nie jest już umartwianiem mężczyzny, którego poślubiła, ale teraz ona sama umartwia. jesttakżenieprawdopodobne, aby być postacią Nicole Kidman.

ODWOŁANIE TEJ KSIĄŻKI: Przypomnienie, że kobiety też mogą ssać? (Nie czytaj tej książki.)

„Podróże ze sobą i innym” Martha Gellhorn Amazon 13 USDZobacz na Amazonie

Drobne postacie przez Joyce Johnson

Joyce Johnson spotykała się z Jackiem Kerouacem przez półtora roku i jej książkąDrobne postaciebyło wszystkim, na co liczyłem. Czuję, że się zamanifestowałemDrobne postaciedo bycia — klasyczna rzecz do powiedzenia o książce wydanej siedem lat przed moim urodzeniem.

Johnson była obiecującą powieściopisarką, która sprzeciwiała się społecznym oczekiwaniom wobec młodych kobiet na długo przed tym, zanim spotkała Kerouaca. Była świadoma Kerouaca i jego pracy, zanim się poznali; pisze o znalezieniu egzemplarza jego pierwszej powieści w biurze agencji literackiej, w której pracuje, i powiedziano jej, że to dzieło utalentowanej, ale bardzo okropnej osoby. Ostatecznie Johnson i Kerouac są umawiani na randkę w ciemno przez Allena Ginsberga (absolutnie kultowego). Kiedy po raz pierwszy spogląda na niego, interpretuje jego melancholię jako spojrzenie mężczyzny potrzebującego miłości, ponieważ mam między innymi dwadzieścia jeden lat. Kto z nas?nie mainterpretował melancholię Jacka Kerouaca jako człowieka potrzebującego miłości, bo mieliśmy 21 lat?!

Johnson i Kerouac spotkali się w styczniu 1957 roku; we wrześniu,Na drodzebył opublikowany. Była tam z nim tej nocy, kiedy jego życie zmieniło się na zawsze, kiedy złapali kopięten New York Timeswysiąść z ciężarówki o północy i przeczytać recenzję, która głosiłaNa drodzeprzejdzie do historii. Kerouac zasnął ukryty i obudził się sławny. Jego alkoholiczna autodestrukcja rozpoczęła się już następnego ranka, a redaktor Kerouaca namawia Johnsona, aby zajął się tym człowiekiem. Robi wszystko, co w jej mocy, czekając przy barach, by go uratować, gdy fani próbują z nim walczyć, a fanki mówią jej: Masz tylko dwadzieścia jeden lat. Mam dwadzieścia dziewięć lat. Muszę go teraz pieprzyć.

Najbardziej interesujące w ich związku jest to, że Johnson cytuje prace Kerouaca, aby pokazać jego wgląd – lub jego brak – w nią i ich związku. Widzenie siebie odzwierciedlonego w sztuce partnera jest zarówno marzeniem, jak i koszmarem umawiania się z kreatywną osobą, a przepaść między tym, czego doświadcza Johnson, a sposobem, w jaki Kerouac później o tym pisze, jest często wstrząsająca. Kerouac pisze o ich pierwszej randce wAnioły spustoszeniaże Johnson była ciekawą młodą osobą, Żydówką, elegancką mieszczańską smutną i szukającą czegoś — wyglądała na Polkę jak diabli…Co?!Johnson nie widzi siebie w tych wszystkich śmiesznych kategoriach. To poprzez przeczytanie innej książki Kerouaca, 1958Podziemni, co postrzega jako wyznanie przez Jacka rozpaczliwej potrzeby pozbawienia się seksualnej miłości, że wreszcie wie, że sprawy między nimi się skończyły. Mężczyźni zrobią wszystko, aby uniknąć rozmowy o swoich uczuciach z osobami faktycznie zaangażowanymi!

Drobne postaciezostał opublikowany 25 lat po zakończeniu związku Johnsona i Kerouaca, a czasami zastanawia się, czy jest szaleństwo w tym, że nie wyrosła z tego okresu jej życia. Ale ona to odrzuca. Książka kończy się: Jestem czterdziestosiedmioletnią kobietą z trwałym poczuciem nietrwałości. Gdyby czas był jak upływ muzyczny, mógłbyś do niego wracać, dopóki nie zrobisz tego dobrze.

ODPOWIEDŹ TEJ KSIĄŻKI: Doskonała książka o zmaganiach z byciem kobietą pisarką i kochaniem wspaniałego pisarza płci męskiej, któremu było o wiele łatwiej.

„Drobne postacie” Joyce Johnson Amazon 16 złZobacz na Amazonie